หาน ซิ่น (จีน: 韓信; พินอิน: Hán Xìn; เสียชีวิต 196 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นขุนศึกซึ่งรับใช้หลิว ปัง (劉邦) ในช่วงสงครามฉู่–ฮั่น (楚漢戰爭) และมีส่วนสำคัญในการก่อตั้งราชวงศ์ฮั่นเขาเป็นที่จดจำในฐานะแม่ทัพผู้ปราดเปรื่อง เลื่องลือกลยุทธ์ วิธีการบางอย่างของเขาเป็นที่มาของสำนวนจีนหลายสำนวน นอกจากนี้ เขา พร้อมด้วยจาง เลี่ยง (张亮) และเซียว เหอ (蕭何) ได้รับยกย่องเป็น "สามวีรบุรุษต้นยุคฮั่น" (漢初三傑)หลิว ปัง ตอบแทนเขาโดยตั้งเขาเป็นฉีหวัง (齊王; "เจ้าฉี") ปกครองรัฐฉี (齊国) เมื่อ 203 ปีก่อนคริสตกาล ครั้นปีถัดมา ก็ตั้งเขาเป็นฉู่หวัง (楚王; "เจ้าฉู่") ปกครองรัฐฉู่ (楚国) แต่หลิว ปัง หวั่นเกรงที่เขามีอิทธิพลมากขึ้นทุกวัน จึงค่อย ๆ ลดทอนอำนาจเขา จนปลาย 202 ปีก่อนคริสตกาล ก็ถอดเขาจากตำแหน่ง "หวัง" (王; "เจ้า") ลงเป็นขุนนางตำแหน่ง "โหว" (侯) บรรดาศักดิ์ "หฺวายอินโหว" (淮陰侯) ต่อมาใน 196 ปีก่อนคริสตกาล เขาถูกกล่าวหาว่า คิดกบฏ และถูกลวงมาฆ่าทิ้งตามพระเสาวนีย์ของจักรพรรดินีลฺหวี่ (呂后)